İslam hukukunun (Şeriat) temel kaynakları dört tanedir: Kur'an, Sünnet, İcma ve Kıyas. Bu kaynaklar, Müslümanların inanç, ibadet ve sosyal yaşamlarını düzenleyen hükümlerin dayanağını oluşturur.
Kur'an, İslam dininin temel kitabıdır ve Allah tarafından Hz. Muhammed'e (sav) vahyedilen sözlerden oluşur. Müslümanlar için en temel ve en güvenilir kaynaktır. Kur'an'da yer alan hükümler, doğrudan Allah'ın emir ve yasakları olduğu için en yüksek otoriteye sahiptir.
Sünnet, Hz. Muhammed'in (sav) sözleri, fiilleri ve onaylarından oluşan uygulamalarıdır. Kur'an'da yer alan bazı hükümlerin açıklanması, detaylandırılması veya Kur'an'da yer almayan yeni hükümlerin getirilmesi açısından büyük önem taşır. Sünnet, hadisler aracılığıyla günümüze ulaşmıştır.
İcma, bir konu hakkında aynı dönemdeki İslam alimlerinin (müctehidlerin) fikir birliğine varmasıdır. İcma, Kur'an ve Sünnet'ten sonra gelen bir delildir ve İslam hukukunda bağlayıcı bir kaynaktır. Alimlerin ortak aklı olarak kabul edilir.
Kıyas, Kur'an, Sünnet veya İcma'da açıkça hükmü bulunmayan bir konu hakkında, benzer bir durumdan yola çıkarak hüküm çıkarmaktır. Kıyas yapılırken, hükmün illetinin (gerekçesinin) benzer olması şartı aranır. Kıyas, İslam hukukunun dinamik bir şekilde gelişmesine katkı sağlar.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page